jueves, 16 de febrero de 2012

Una costumbre muy nuestra

Ring, ring, ring.
_ “Mari ¿qué si ya reservaste pa la cena?”
_ “Si oh, ¿cuántu va ya, ne?”
_ “Ah, ye que vien la mi cuñada de Gerona y quería llevala conmigo”
_ “Bueno, nun te preocupes, voi llamar al restaurante y digo-yos que somos una más”
_ “Agradézcotelo fía, ye que así conoz ella esta fiesta tan prestosa que son Les Comadres, ¿no sabes?”
_ “Ya. Vamos pasalo perbien, como l’añu pasáu. ¿Acuérdeste?
_ “Si oh, ¿nun me voi a acordar, oh? Luchi pasose con el vinín y durmiose en una silla, ja, ja, ja”
_ “Y Carmen bailaba con tolos boys que-y salíen al pasu, ja, ja, ja”
_ “Ye verdad, que fartura rises”
_ “Pues esti añu ya-y dixi a Paco que yo nun-y facía la cena. No fía, porque entre dir a la peluquería, faceme les uñes y pintame no me da tiempo a tou. ¿Nun te paez?”
_ “Que si Mari, que faces muy bien, que por un día que nun tengan el platu debaxu el focicu nun-y os va a pasar na”
_ “Bueno déxote que tovía tengo que dir al Alimerka. Un besín vida, ya nos vemos esta noche”
_ “Eso reina, un besín”

No hay comentarios: